Karl Wessels: "Allersiälen"

De geälen Blaa, de kommt nu dran,
de Wind, de ritt se aff,
un lacht, dat hä se driewen kann
büs an det grote Graff.

De Löe, de makt den Kerkhoff op
un harkt de Gräewer glatt
un pot't noch eemaol 'n Bläumken drop,
gaoht still dann öhren Patt.

Un pot't 'n Palmenstrüksken klein
fö öhr gefallen Kind,
'n Palmenstrüksken, ümmergreun -
ut Frankriek jäggt de Wind.

un ruschet, böllert, brüllt so hatt
op usen Kerkhoff tau,
un't Lof leggt sik wier in den Patt
tau siene lesste Rauh.